W ich miejsce dołączyli Fiodor Cernych, Konstantin Vassiliev, Alvarinho. Zawodnicy z dużym potencjałem, którzy mieli zastąpić ubytki.

Niestety mimo dobrych chęci tak się nie dzieje. Jagiellonia gra przewidywalnie, schematycznie. W głównej mierze akcje są rozgrywane przez Vassilieva i jesteśmy aż nazbyt czytelni. Możemy się czarować, że winne temu wszystkiemu są puchary, brak okresu przygotowawczego, ale w chwili obecnej trzeba zacząć wykorzystywać nasze atuty. Tych wbrew pozorom nie brakuje.

Przed meczem z Łęczną wiedzieliśmy wszyscy, że Cernych rozstał się w niezbyt miłej atmosferze z Górnikiem. Byliśmy przekonani, że nabuzowany pozytywną energią zacznie mecz od pierwszej minuty i samą ambicją przewyższy przeciwnika o klasę. Przed meczem wiedzieliśmy, że Vassiliev zagrał bardzo dobre zawody w reprezentacji. Wiedzieliśmy wszyscy, że Góralski gra bardzo dobrze, że jest jedynym zawodnikiem, który od początku sezonu nie gra poniżej pewnego poziomu. I co? I żaden z nich nie zagrał od początku spotkania. Żaden. Zmiany zaczęły dopiero w momencie, kiedy straciliśmy gola i musieliśmy gonić wynik. Panie trenerze, widzimy to i w tym momencie rodzi się złość i ona zaczyna pulsować. Nie można ot tak sobie marnować potencjału, który się posiada. Następnie tłumaczyć się pucharami – czy zwalać winę na Alvarinho. To, za przeproszeniem ograna piosenka jest. Widać po zespole dzisiaj, że ci ludzie chcą grać, walczą i biegają tylko otrzymują zbyt małą szansę aniżeli wszyscy mogliby się tego spodziewać. Tutaj wytłumaczenia nie są przekonywające. To jest Pana decyzja i jak na razie w ani jednej wypowiedzi nie przekonał Pan do swojej racji.

Przed meczem wiedzieliśmy, że Frankowski jest słaby, najsłabszy na boisku. Przekonujemy się o tym od momentu kiedy dołączył do Jagiellonii. Zagrał co najwyżej kilka poprawnych spotkań. Strzelił kilka ważnych bramek i dalej jest. Bo gdyby ich nie strzelił to go dawno by nie było.Nie zmienia to jednak faktu, że na boissku jest niekreatywny i wielokrotnie przez jego brak zaangażowania tracimy gole lub Drągowski jest – nazwijmy to kolokwialnie „ w opałach”. Odnie ma żadnego usprawiedliwienia i wytłumaczenia na to, że gra. Podobnie jak Alvarinho. Dzisiaj zagrał kolejna tragiczne zawody. Z Alvarinho to jest jakaś kompletna niewiadoma. Przychodził do Białegostoku jako gwiazda z Zawiszy. Dzisiaj kompletnie nie umie się odnaleźć w Białymstoku. Może warto mu pomóc, a nie tylko wymagać. Czy Alvarinho dostanie tyle szans ile otrzymuje Frankowski? On grał dobrze w Bydgoszczy bo miał towarzystwo nie był sam. U nas jest sam i to widać. Widać również, że jest zagubiony – nie tylko na boisku. Pan optował za tym, aby on grał u nas w Białymstoku i co? Dzisiaj chłopak nie gra nic i nikt nie próbuje mu nawet pomóc. Może warto to zrobić? Bo za chwilę jeden z niewielu gotówkowych transferów zostanie odpalony bez żalu, a pan jak mantrę będzie powtarzał że brakuje jakości – czytaj kolejnych zawodników, już sprawdzonych za ciężki pieniądz.

Drugą ważną kwestia są młodzi zawodnicy, w głównej mierze wychowankowie i Ci którzy przychodzą do nas jako materiał na potencjalne objawienie ligi. Jak mantrę cała Polska powtarza o tym, jak Jagiellonia daje szansę gry młodym zawodnikom. Mając na uwadze miniony sezon tak było – to niepodważalne. Jednak w chwili obecnej pamiętajmy o jednej sprawie. Od czasów Przemka Mystkowskiego w Jagiellonii nie zadebiutował żaden młody zawodnik, o których tyle się mówi. W momencie kiedy została Pan trenerem rozmawialiśmy z Zarządem Klubu – wtedy miał Pan wizję, że młodzi utalentowani chłopcy będą otrzymywać szansę gry. I Co? Gdzie dzisiaj jest Mystkowski? Ile gra, będący naprawdę w formie, Świderski (w minionej przerwie na reprezentację strzelił dwie bramki). Także gdzie dzisiaj są ci młodzi? CLJ leje każdego jak popadnie i co z tego? Czy któryś z tych chłopaków, kiedy pierwszemu zespołowi tak ciężko idzie otrzymał szansę pracy w pierwszej drużynie na poważnie z możliwością debiutu? Tak aby była jasność poniżej przedstawiam zestawienie z którego wynika dokładnie ile szans dostali wychowankowie podczas Pana obecności w Białymstoku i niech Pan sam wyciągnie z tego stosowne wnioski.

Swego czasu na forum kibiców Zygmunt umieścił informację o młodzieży, zdolnej młodzież, której szanse na wybicie się zostały pogrzebane – tu przytoczę jego wypowiedź:

(...)Gdy trenerem Jagiellonii był Tomasz Hajto szansę debiutu w ekstraklasie (a następnie w miarę systematycznej gry) otrzymał Adam Dźwigała. Pierwsze jego mecze wyglądały – delikatnie mówiąc – słabo i zapewne daleko było mu do „poziomu ligowego”. Minął jednak jakiś czas i Adam z meczu na mecz prezentował się coraz lepiej. Dalsza historia jest doskonale znana więc na tym zakończę… Inny przykład, to Drągowski, który zadebiutował w meczu z Koroną, puszczając cztery gole. Po tym spotkaniu wszyscy mówili, że dla „młodego” jeszcze za wcześniej na ekstraklasę, musi dużo się uczyć. Kilka miesięcy później ten sam „Drążek” dostaje swoją drugą szansę – pech/głupota Słowika – i zaczyna bronić jak natchniony, a dzisiaj jest uznawany za najlepszego bramkarza ekstraklasy. Bardzo podobna historia wiąże się z Grześkiem Sandomierskim, który wskoczył do bramki przypadkiem i nagle okazało się, że zawodnik, na którego nikt nie stawiał, został odkryciem roku. Przykładów można mnożyć. Piłka to często gra, w której dużą rolę odgrywa szczęście – wykorzystanie swoich „pięciu minut”. Problem polega jednak na tym, że niektórzy muszą je dostać. Najlepiej, aby było, to troszeczkę więcej czasu, bo nie każdy będzie miał tyle szczęścia, co Drągowski, czy też Sandomierski.

Mając na uwadze powyższy wpis pojawiają się coraz to różne
pytania. Szczególnie w sytuacji wczorajszej wypowiedzi pomeczowej w której trener Probierz mówi o braku jakości oraz wypowiedzi trenera sprzed kilkunastu miesięcy. (poniżej video z konferencji):


Obie bardzo mocno ze sobą kolidują.

Jestem przekonany, że jest tu bardzo dużą ilość utalentowanej młodzieży. Spora grupa młodych chłopaków , którzy umieją grać w piłę dołącza do Jagiellonii i gdzie oni aktualnie są? Dlaczego mimo tylu szumnych zapowiedzi nie mamy w tej materii progresu? Przecież to na tych młodych chłopakach ma opierać się model funkcjonowania Jagiellonii. Mają grać po to by klub mógł z ich transferów żyć w przyszłości. Rozwijać się i w przyszłości wychodzić poza ligowego kopciuszka. Takie słowa dało się usłyszeć od ludzi z zarządu klubu. I jak to dzisiaj jest? Gdzie dzisiaj jest Jagiellonia? Czy sukces nie był zbyt duży, że zapomniano o azymucie? Gdzieś znów zapodziała się skromność, praca i wola samodoskonalenia, a z szafy wyglądać zaczynają stare demony. Jedziemy na tym samym wózku i może czas aby sobie przypomnieć to co było na początku. Praca, skromność, wiara w zwycięstwo.

PS

Aby była jasność. Celem tego co powyżej napisałem nie jest krytyka trenera Probierza. W dalszym ciągu w mojej ocenie jest najlepszym trenerem Jagiellonii jaki był do tej pory.Chciałbym jedynie mu przypomnieć o czym w mojej ocenie zapomniał. Początki do źródeł są czasami pomocne i oczyszczające. Wierzę, że z obecnej sytuacji wyciągnie stosowne wnioski.