Jurowiecka21.pl w j.net: Bo Jagiellonia zagrała cholernie dobry mecz!
Filip | 24 Lutego 2018 g. 11:10 | Aktualizacja: 24 Lutego 2018 g. 12:37
Zapewne kojarzycie stronę jurowiecka21.pl? Od dłuższego czasu staraliśmy się namówić piszącego tam świetne teksty o czasach minionych do nawiązania współpracy. Co prawda poniższy tekst jest efektem przegranego zakładu, ale cóż... Mamy nadzieję, że nie będzie to jednorazowy wyskok :-). Bawcie się dobrze!
Oglądając dzisiejszy mecz z wysokości trybun stadionu przy ul. Słonecznej można się było na własnej skórze przekonać jak łatwo ulec pozornemu wrażeniu. Otóż pod wpływem wydarzeń na boisku i atmosfery na trybunach (nie długość ilość a jakość!) można by rzec, że spotkanie z Lechią miało miejsce co najmniej w połowie maja. Sami gdańszczanie zaś, w dniu meczu bardzo niedyspozycyjni, futbolową impotencję zawdzięczali chyba tylko upojnej nocy spędzonej na karaoke w Kinie Polana, gdzie pod batutą Sławka Peszki wyśpiewali dwa razy całą dyskografię Zenka oraz Top One i Bayer Full po razie i wypili ze trzy beczki piwa.
Bynajmniej! Choć utarło się, że czerwony nos to nieodłączny atrybut każdego „człowieka białostockiego”, mróz jaki ostatnimi czasy nawiedził północny-wschód kraju, zdecydowanie dał się dziś kibicom we znaki. A nieodżałowana tańcbuda z tanim piwem i pysznymi plackami ziemniaczanymi z gulaszem dawno zniknęła z kulturalnej mapy miasta, przez co niewodzeni na pokuszenie lechici, przedmeczowy pobyt w Białymstoku mogli poświęcić tylko przygotowaniom do meczu.
Wspinający się na K2 polscy himalaiści pisali dziś w internecie o halucynacjach i omamach towarzyszących ich karkołomnej walce ze skałą i lodem w wyższych partiach góry. Mniejsza ilość tlenu w rozrzedzonym powietrzu wpływa na postrzeganie otaczającego ich świata, z jednej strony będąc motywacją do działania, z drugiej stwarzając ogromne zagrożenie dla życia.
Białystok nie leży jednak w Karakorum. Są niby jakieś problemy z czystością powietrza, ale tlenu tu pod dostatkiem. Komu nie wystarczał dziś żółto-czerwony szalik, dogrzewał się jeszcze po kryjomu wniesionym na trybunę w wewnętrznej kieszonce puchowej kurtki trunkiem, ale w ilości raczej symbolicznej, też nie wpływającej negatywnie na odpowiedni poziom percepcji. Czemu więc nawet najbardziej optymistycznie nastawieni kibice tak żywo przecierali oczy ze zdumienia? Skąd brak wiary w to co widzą oczy?
Bo Jagiellonia zagrała cholernie dobry mecz! Stosunki wyklarowane w ligowej tabeli śmiało wskazywały na to, że postawienie choćby złotówki na wygraną Lechii byłoby dziś daleko idącą nonszalancją. Nie mylił się ten, który oczekiwał, że Jagiellończycy rzucą się na bramkę, a lechici na kostki i kolana rywali. Wyższość białostoczan już od pierwszych minut podstemplować próbowali zwłaszcza Wlazło, Guilherme i Romańczuk. I gdy wydawało się, że rozmontowanie obrony Lechii nastąpi już za moment za sprawą kolejnej, zgrabnej klepki, piłka w końcu znalazła drogę do bramki – ale to Pawełek musiał wyciągać ją ze swojej siatki. Ileż razy można powtarzać zgraną jak stara płyta mantrę o niewykorzystanych sytuacjach, zwłaszcza gdy żółto-czerwonym po niezłych akcjach brakowało jedynie szczęścia w ich wykończeniu, precyzji w ostatnim podaniu albo gdy trud drużyny niweczył jeden indywidualny błąd. Wlazło, w głównej mierze winny otwarcia wyniku, już w chwilę później rehabilituje się w sposób najlepszy ze wszystkich. W zamieszaniu w polu karnym i dwukrotnym obiciu słupka przez Bezjaka w końcu trafia na 1:1.
Przydaje się VAR, bo sprawiający w pierwszej fazie meczu wrażenie nieprzytomnego sędzia główny, początkowo odgwizduje spalonego. Jak pokazał dalszy przebieg spotkania, z wykorzystaniem technologii powtórek czy nie, zwycięzca mógł być tego dnia tylko jeden. Jagiellonia grała swoje, raz po raz śmiało atakując, wręcz ośmieszając rywali oskrzydlającymi i prostopadłymi podaniami i zbierając do worka kolejne trafienia. Najpierw „Pan tu nie stał” Bezjaka do Gersona na linii pola karnego i siup: 2:1, potem Pospisil swym strzałem odbitym od ziemi przypomniał czeską bajkę o Kreciku i łup: 3:1, a na koniec rozchodniaczek w wykonaniu Świderskiego i ciach-ciach: 4:1. Pokonanie Lechii Gdańsk było do przewidzenia, ale sposób w jaki podopieczni Ireneusza Mamrota wgnietli przeciwników w murawę, bardzo miło dziś mnie zaskoczył. Gołym okiem widać, że z miesiąca na miesiąc, z meczu na mecz, drużyna rozwija się – ucząc i wdrażając w życie kolejne pomysły na efektowną i skuteczną grę. Po zwarciu szeregów w obronie przyszedł czas na przednie formacje: prowadzenie otwartej gry, szybkie wymiany piłek, zagrania z klepki, crossowe przerzuty na wolne pola. Oby tak dalej, niech każdy robi swoje.
jurowiecka21
Bynajmniej! Choć utarło się, że czerwony nos to nieodłączny atrybut każdego „człowieka białostockiego”, mróz jaki ostatnimi czasy nawiedził północny-wschód kraju, zdecydowanie dał się dziś kibicom we znaki. A nieodżałowana tańcbuda z tanim piwem i pysznymi plackami ziemniaczanymi z gulaszem dawno zniknęła z kulturalnej mapy miasta, przez co niewodzeni na pokuszenie lechici, przedmeczowy pobyt w Białymstoku mogli poświęcić tylko przygotowaniom do meczu.
Wspinający się na K2 polscy himalaiści pisali dziś w internecie o halucynacjach i omamach towarzyszących ich karkołomnej walce ze skałą i lodem w wyższych partiach góry. Mniejsza ilość tlenu w rozrzedzonym powietrzu wpływa na postrzeganie otaczającego ich świata, z jednej strony będąc motywacją do działania, z drugiej stwarzając ogromne zagrożenie dla życia.
Białystok nie leży jednak w Karakorum. Są niby jakieś problemy z czystością powietrza, ale tlenu tu pod dostatkiem. Komu nie wystarczał dziś żółto-czerwony szalik, dogrzewał się jeszcze po kryjomu wniesionym na trybunę w wewnętrznej kieszonce puchowej kurtki trunkiem, ale w ilości raczej symbolicznej, też nie wpływającej negatywnie na odpowiedni poziom percepcji. Czemu więc nawet najbardziej optymistycznie nastawieni kibice tak żywo przecierali oczy ze zdumienia? Skąd brak wiary w to co widzą oczy?
Bo Jagiellonia zagrała cholernie dobry mecz! Stosunki wyklarowane w ligowej tabeli śmiało wskazywały na to, że postawienie choćby złotówki na wygraną Lechii byłoby dziś daleko idącą nonszalancją. Nie mylił się ten, który oczekiwał, że Jagiellończycy rzucą się na bramkę, a lechici na kostki i kolana rywali. Wyższość białostoczan już od pierwszych minut podstemplować próbowali zwłaszcza Wlazło, Guilherme i Romańczuk. I gdy wydawało się, że rozmontowanie obrony Lechii nastąpi już za moment za sprawą kolejnej, zgrabnej klepki, piłka w końcu znalazła drogę do bramki – ale to Pawełek musiał wyciągać ją ze swojej siatki. Ileż razy można powtarzać zgraną jak stara płyta mantrę o niewykorzystanych sytuacjach, zwłaszcza gdy żółto-czerwonym po niezłych akcjach brakowało jedynie szczęścia w ich wykończeniu, precyzji w ostatnim podaniu albo gdy trud drużyny niweczył jeden indywidualny błąd. Wlazło, w głównej mierze winny otwarcia wyniku, już w chwilę później rehabilituje się w sposób najlepszy ze wszystkich. W zamieszaniu w polu karnym i dwukrotnym obiciu słupka przez Bezjaka w końcu trafia na 1:1.
Przydaje się VAR, bo sprawiający w pierwszej fazie meczu wrażenie nieprzytomnego sędzia główny, początkowo odgwizduje spalonego. Jak pokazał dalszy przebieg spotkania, z wykorzystaniem technologii powtórek czy nie, zwycięzca mógł być tego dnia tylko jeden. Jagiellonia grała swoje, raz po raz śmiało atakując, wręcz ośmieszając rywali oskrzydlającymi i prostopadłymi podaniami i zbierając do worka kolejne trafienia. Najpierw „Pan tu nie stał” Bezjaka do Gersona na linii pola karnego i siup: 2:1, potem Pospisil swym strzałem odbitym od ziemi przypomniał czeską bajkę o Kreciku i łup: 3:1, a na koniec rozchodniaczek w wykonaniu Świderskiego i ciach-ciach: 4:1. Pokonanie Lechii Gdańsk było do przewidzenia, ale sposób w jaki podopieczni Ireneusza Mamrota wgnietli przeciwników w murawę, bardzo miło dziś mnie zaskoczył. Gołym okiem widać, że z miesiąca na miesiąc, z meczu na mecz, drużyna rozwija się – ucząc i wdrażając w życie kolejne pomysły na efektowną i skuteczną grę. Po zwarciu szeregów w obronie przyszedł czas na przednie formacje: prowadzenie otwartej gry, szybkie wymiany piłek, zagrania z klepki, crossowe przerzuty na wolne pola. Oby tak dalej, niech każdy robi swoje.
jurowiecka21
Powiązane linki:
- www.jurowiecka21.pl
Klub
M
PKT
BR
1
Jagiellonia Białystok
28
52
64-38
2
Śląsk Wrocław
28
50
38-26
3
Lech Poznań
28
48
40-32
4
Pogoń Szczecin
28
47
54-32
5
Raków Częstochowa
28
46
50-31
6
Legia Warszawa
28
46
43-33
7
Górnik Zabrze
28
45
38-32
8
Widzew Łódź
28
39
36-36
9
Stal Mielec
28
38
33-34
10
Radomiak Radom
28
35
34-43
11
Zagłębie Lubin
28
35
30-41
12
Cracovia
28
32
38-39
13
Piast Gliwice
28
32
28-32
14
Warta Poznań
28
31
26-33
15
Puszcza Niepołomice
28
29
34-46
16
Korona Kielce
28
27
30-38
17
ŁKS Łódź
28
21
26-58
18
Ruch Chorzów
28
20
29-47
OSTATNI
14.04.2024, 15:00
1:3
NASTĘPNY
20.04.2024, 20:30
-:-
Bramki
Zawodnik
9
Jesus Imaz
9
Bartłomiej Wdowik
8
Afimico Pululu
7
Rui Filipe Da Cunha Correia Nene
6
Kristoffer Hansen
6
Jose Manuel Garcia Naranjo
6
Dominik Marczuk
3
Mateusz Skrzypczak
2
Kaan Caliskaner
2
Jakub Lewicki
1
Wojciech Łaski
1
Michal Sacek
1
Jarosław Kubicki
Partnerzy
