Jagiellonia Białystok ma obecnie identyczny bilans jak w mistrzowskim sezonie 2023/2024. Składa się na niego 17 zwycięstw, 9 remisów i 7 porażek, które przekładają się na 60 punktów. Wówczas ostatni mecz wygrany 3-0 z Wartą Poznań dał nam upragniony tytuł, w tym sezonie może dać nam „tylko” 3 miejsce na podium. Jeśli historia lubi się powtarzać to oczywiście wynik ostatniego spotkania zeszłego sezonu przyjmie każdy Kibic Drużyny z Białegostoku. Tym razem jednak nie potrzebujemy nawet zwycięstwa, aby utrzymać obecne miejsce. Ten komfort zapewnił nam w ostatnim spotkaniu Jesus Imaz, który zdobył bramkę na 1-1 w spotkaniu ze Śląskiem Wrocław (podobnie jak rok temu na wyjeździe z Piastem Gliwice). Dla Pogoni te spotkanie to ostatnia szansa na uratowanie sezonu (a takim byłyby właśnie europejskie puchary). Przypomnę tylko, że „Portowcy” polegli w walce o puchar Polski gdzie musieli uznać wyższość Legii Warszawa. Swoją drogą Pogoń Szczecin i trofeum nie pasują do siebie, a przypięta łatka „zero titulli” przylgnęła do nich naprawdę solidnie. Swoją drogą to ich piąty przegrany finał pucharu Polski w historii. Oczywiście my najbardziej zapamiętamy rok 2010 i nasze zwycięstwo w Bydgoszczy.

Pogoń to stosunkowo „młody” klub bo założony w 1948 roku jako Klub Sportowy Sztorm. Drużyna swoimi barwami oraz nazwą nawiązuje do jednego z największych klubów okresu międzywojennego – Pogoni Lwów. Powiecie „gdzie Rzym, a gdzie Krym”. To prawda, bo oba miasta dzieli prawie tysiąc kilometrów i m.in. cztery tytuły mistrza Polski. Na pewno osiągnięciami sporo im brakuje do swojego pierwowzoru. Historia meczów Jagielloni Białystok z „Portowcami” o ligowe punkty jest bliska remisu. Obie ekipy spotkały się dotychczas 39 razy. Szczecinianie wygrali 16 potyczek, przegrali 14, a 9 razy padł remis. Bilans bramkowy jest lekko na korzyść „Portowców” 47:46. W bieżącym sezonie na pewno mamy lekki niedosyt po spotkaniu wyjazdowym. Zakończyło się ono remisem 1-1, a bramkę dla naszego zespołu zdobył Jesus Imaz. Oczywiście mogliśmy ten mecz zakończyć porażką gdyby nie fenomenalna interwencja w doliczonym czasie gry Sławomira Abramowicza, albo też zwycięstwem gdyby na „żyletkę” nie spalił Lamine Diaby-Fadiga. Oczywiście sędziował „najlepszy wśród najlepszych” Szymon Marciniak. Na szczęście w Białymstoku go nie zobaczymy, a zawody poprowadzi Wojciech Myć. W tym sezonie gwizdał nam w dwóch spotkaniach. Oba „Jaga” wygrała po 1-0. Było to spotkania u siebie z GKS Katowice oraz na wyjeździe z Piastem Gliwice.

Pomimo, że na swoim boisku w Ekstraklasie nie wygraliśmy od 16 marca (też się zdziwiłem, że to ponad dwa miesiące!) to nie możemy narzekać na bilans spotkań w Białymstoku. W obecnym sezonie odnieśliśmy u siebie 9 zwycięstw 5 remisów i 2 porażki. Dwie porażki (z Cracovią oraz Zagłębiem Lubin) były bolesne, ponieważ odniesione w rundzie wiosennej. Po nich prysło marzenie o obronie mistrzowskiego tytułu. W podobnym zdziwieniu byłem kiedy dotarło do mnie, że nie wygraliśmy z Pogonią od 11 spotkań (we wszystkich rozgrywkach). Szczecinianie, aby nas „przeskoczyć” MUSZĄ zwyciężyć, żaden inny wynik nic im nie daje. Stawia to w pozycji uprzywilejowanej Jagiellonię. Niestety Pogoń ma ku zwycięstwu poważne argumenty i to co najmniej dwa. Pierwszym niewątpliwie jest ich najlepszy strzelec Grek Efthymios Koulouris, który obecnie ma 27 trafień na koncie. Kolejnego w zestawieniu najlepszych strzelców Ekstraklasy Mikaela Ishaka wyprzedza o 6 goli. Drugim argumentem po stronie „Portowców” jest najlepszy asystent tego sezonu czyli Kamil Grosicki. Zaliczył on 12 ostatnich podań. Przed meczem z nami zapowiedział: „Musimy zresetować głowy i jechać do Białegostoku jak na wojnę”. Oby jego zapał został szybko ostudzony przez naszą Drużynę bo nie prezentują oni wybitnej formy wyjazdowej. W ostatnich 5 wyjazdowych spotkaniach zdobyli 5 punktów (1 zwycięstwo, 2 remisy i 2 porażki). W spotkaniu z nami na pewno nie zagra Adrian Przyborek, który musi pauzować za żółte kartki, o innych absencjach obecnie brak informacji.

Jeśli chodzi o Jagiellonię Białystok sprawa kadrowa nie wygląda tak różowo. Największym naszym osłabieniem jest brak Tarasa Romanczuka, który będzie starał się wrócić na obóz przygotowawczy do przyszłego sezonu. Na prawej obronie nie zobaczymy Michala Sacka, ale po pauzie za żółte kartki wraca Norbert Wojtuszek więc o tą pozycję powinniśmy być spokojni. Pod znakiem zapytania stoi występ Lamine Diabiego-Fadigi, który doznał urazu w domowym spotkaniu z Górnikiem Zabrze. Pomimo niepełnej dyspozycji zdrowotnej na pozycji numer 9 zaprezentuje się więc Afimico Pululu. Ogólnie mam wrażenie, że to będzie pożegnanie z Drużyną wielu zawodników. Chciałbym, aby tym ostatnim meczem, zostawili po sobie jak najlepsze wrażenie. Na pewno komplet publiczności będzie chciał podziękować im za wspaniałe dwa sezony, bo ten pomimo że nie okraszony obroną tytułu uważam za równie dobry jak poprzedni. Świetne zaprezentowanie się na arenie międzynarodowej pozostanie we wspomnieniach każdego z nas. Oby nadal budować międzynarodowe uznanie, musimy pozostać w europejskich pucharach. I o to jutro prosimy Cię Jagiellonio. Do boju BKS!

Orzech