Już jutro poraz pierwszy Jagiellonia zmierzy się z ŁKS Łomża w rozgrywkach drugoligowych. Klub znad Narwi powstał 16 kwietnia 1928 r.
Pomysłodawcami byli bracia Cieślukowie - Henryk, student prawa na Uniwersytecie Warszawskim, w latach 60 minister sprawiedliwości i starszy, Wacław - pracownik umysłowy "Społem", pierwszy prezes klubu. Był to pierwszy klub cywilny w mieście i miał służyć odciąganiu młodzieży od wstępowania do klubów wojskowych: "Legionu Młodych" i "Strzelca". Władze wojskowe utrudniały zalegalizowanie działalności klubu.
Pierwszy mecz ŁKS zagrał 29 kwietnia z 71 Pułkiem Piechoty z Zambrowa i wygrał go 6:0. Na początku lat 30-tych podzielono polskie rozgrywki na klasy. ŁKS trafił do klasy B(pośrednia pomiędzy dzisiejszą 2 a 3 ligą). W 1932 roku ŁKS zostaje mistrzem ligi jednak białostocki oddział PZPN nie wiadomo dlaczego, znowu umieszcza ŁKS w klasie B. W 1933 roku ŁKS znów zostaje mistrzem, wygrywając wysoko z Jagiellonią i Jutrznią Białystok i awansuje do klasy A(2 liga) zdobywając jej wicemistrzostwo. To wydarzenie było wielkim sukcesem, zważywszy na to, że stroje, sprzęt i wyjazdy opłacali sami zawodnicy. Po tych sukcesach klubem znowu zainteresowało się wojsko - połączono ŁKS, sekcję sportową Akademickiego koła "Łomża" i "Legion Młodych" w jeden klub z nazwą ŁKS Łomża. Patronat wojska trwał tylko 2 lata, w czasie którym wybudowano piękny stadion nad Narwią.
W 1937 roku ŁKS został wyrzucony z rozgrywek przez białostocki PZPN za nieopłacenie składki. W czasie trwania drugiej wojny światowej ŁKS nie zagrał żadnego meczu ligowego. W czasie wojny zniszczono stadion (trybuny spalone, murawa zryta pociskami). Po wojnie grupa piłkarzy, którzy ją przeżyli, zaczęła znowu grać. Klub przyjął nazwę OMTUR, potem zmieniając ją na m.in. Kolejarz, Budowlani, Start, aż powrócił do historycznego ŁKS. Pod koniec lat 50 klub ustabilizował się. Wybudowano szatnię i stadion (istniejący do dziś). Różnorakie kłopoty jakie wówczas nękały ten klub nie przeszkodziły mu w zdobyciu w 1966 roku Pucharu Polski w okręgu białostockim i prawie awansować do drugiej ligi. Od początku lat 70 w ŁKS-ie pojawiają się fikcyjne etaty dla zawodników, różne skandale i afery. W latach 80 zamarło szkolenie młodzieży, pojawiły się problemy ze skompletowaniem jedenastki oraz problemy finansowe. W 1995 roku prawie ogłoszono upadłość klubu, jednak Miasto spłaciło długi ŁKS-u.

Przez całe lata 90 XX wieku ŁKS krążył między trzecią i czwartą ligą. W skutek reorganizacji ligi w 1998 roku ŁKS spadł do czwartej ligi i przez kilka lat nie udawało mu się z niej awansować. Pogorszyła się także frekwencja, na mecze w trzeciej lidze chodziło nawet do 1500 osób, natomiast w IV 400-500 widzów. Po latach posuchy klub wywalczył upragniony awans do III ligi, a po dwóch bardzo dobrych w niej sezonach, udało się wywalczyć historyczny awans na zaplecze ekstraklasy. Średnia widzów na mecz w trzeciej lidze osiągnęła prawie 3000 osób. Po wywalczeniu awansu okazało się, że klub ma poważne problemy finansowe. Wymieniony został prawie całkowicie zarząd klubu, nowi działacze ostro wzięli się do pracy i udało się zgłosić klub do drugoligowych rozgrywek.

Jagiellonia z ŁKS Łomża rozegrała już ponad 40 spotkań. Jest to chyba jedyny rywal, z którym graliśmy tyle meczów. Pierwszy mecz pomiędzy Jagiellonią, a ŁKS miał miejsce w 1934 roku. Został rozegrany w Łomży. ŁKS był wówczas beniaminkiem białostockiej klasy ,,A”. Spotkanie zakończyło się niespodzianką, gdyż debiutant pokonał Jagiellonię 2:1. W rewanżu padł wynik 2:2.

W historii barwy obu klubów reprezentowali:
Kamil Ulman, Zbigniew Kowalski, Wojciech Tomaszewski (Jagiellonia II), Arkadiusz Chrobot, Marcin Strzeliński, Sławomir Lewicki, Łukasz Tyczkowski, Tomasz Wołczyk, Zbigniew Skowroński, Edward Korotkiewicz, Tadeusz Siejewicz, Dariusz Jurczak, Sławomir Głębocki, Maciej Kudrycki, Dariusz Ostaszewski, Kamil Kucharski, Tomasz Kulhawik, Tomeasz Kowalewski, Krzysztof Maciejczuk, Jarosław Wawrzeniuk, Piotr Pawluczuk, Wiesław Romaniuk, Artur Sacharczuk, Grzegorz Pieczywek oraz Zbigniew Szuzgda.

Odnosząc się do historii obu klubów można stwierdzić, że odwieczni rywale mają ze sobą wiele wspólnego. Miejmy nadzieję, że jutrzejszy mecz rozstrzygnie się na korzyść Jagiellonii.