Jurowiecka21.pl w j.net: Bo Jagiellonia zagrała cholernie dobry mecz!
Filip | 24 Lutego 2018 g. 11:10 | Aktualizacja: 24 Lutego 2018 g. 12:37
Zapewne kojarzycie stronę jurowiecka21.pl? Od dłuższego czasu staraliśmy się namówić piszącego tam świetne teksty o czasach minionych do nawiązania współpracy. Co prawda poniższy tekst jest efektem przegranego zakładu, ale cóż... Mamy nadzieję, że nie będzie to jednorazowy wyskok :-). Bawcie się dobrze!
Oglądając dzisiejszy mecz z wysokości trybun stadionu przy ul. Słonecznej można się było na własnej skórze przekonać jak łatwo ulec pozornemu wrażeniu. Otóż pod wpływem wydarzeń na boisku i atmosfery na trybunach (nie długość ilość a jakość!) można by rzec, że spotkanie z Lechią miało miejsce co najmniej w połowie maja. Sami gdańszczanie zaś, w dniu meczu bardzo niedyspozycyjni, futbolową impotencję zawdzięczali chyba tylko upojnej nocy spędzonej na karaoke w Kinie Polana, gdzie pod batutą Sławka Peszki wyśpiewali dwa razy całą dyskografię Zenka oraz Top One i Bayer Full po razie i wypili ze trzy beczki piwa.
Bynajmniej! Choć utarło się, że czerwony nos to nieodłączny atrybut każdego „człowieka białostockiego”, mróz jaki ostatnimi czasy nawiedził północny-wschód kraju, zdecydowanie dał się dziś kibicom we znaki. A nieodżałowana tańcbuda z tanim piwem i pysznymi plackami ziemniaczanymi z gulaszem dawno zniknęła z kulturalnej mapy miasta, przez co niewodzeni na pokuszenie lechici, przedmeczowy pobyt w Białymstoku mogli poświęcić tylko przygotowaniom do meczu.
Wspinający się na K2 polscy himalaiści pisali dziś w internecie o halucynacjach i omamach towarzyszących ich karkołomnej walce ze skałą i lodem w wyższych partiach góry. Mniejsza ilość tlenu w rozrzedzonym powietrzu wpływa na postrzeganie otaczającego ich świata, z jednej strony będąc motywacją do działania, z drugiej stwarzając ogromne zagrożenie dla życia.
Białystok nie leży jednak w Karakorum. Są niby jakieś problemy z czystością powietrza, ale tlenu tu pod dostatkiem. Komu nie wystarczał dziś żółto-czerwony szalik, dogrzewał się jeszcze po kryjomu wniesionym na trybunę w wewnętrznej kieszonce puchowej kurtki trunkiem, ale w ilości raczej symbolicznej, też nie wpływającej negatywnie na odpowiedni poziom percepcji. Czemu więc nawet najbardziej optymistycznie nastawieni kibice tak żywo przecierali oczy ze zdumienia? Skąd brak wiary w to co widzą oczy?
Bo Jagiellonia zagrała cholernie dobry mecz! Stosunki wyklarowane w ligowej tabeli śmiało wskazywały na to, że postawienie choćby złotówki na wygraną Lechii byłoby dziś daleko idącą nonszalancją. Nie mylił się ten, który oczekiwał, że Jagiellończycy rzucą się na bramkę, a lechici na kostki i kolana rywali. Wyższość białostoczan już od pierwszych minut podstemplować próbowali zwłaszcza Wlazło, Guilherme i Romańczuk. I gdy wydawało się, że rozmontowanie obrony Lechii nastąpi już za moment za sprawą kolejnej, zgrabnej klepki, piłka w końcu znalazła drogę do bramki – ale to Pawełek musiał wyciągać ją ze swojej siatki. Ileż razy można powtarzać zgraną jak stara płyta mantrę o niewykorzystanych sytuacjach, zwłaszcza gdy żółto-czerwonym po niezłych akcjach brakowało jedynie szczęścia w ich wykończeniu, precyzji w ostatnim podaniu albo gdy trud drużyny niweczył jeden indywidualny błąd. Wlazło, w głównej mierze winny otwarcia wyniku, już w chwilę później rehabilituje się w sposób najlepszy ze wszystkich. W zamieszaniu w polu karnym i dwukrotnym obiciu słupka przez Bezjaka w końcu trafia na 1:1.
Przydaje się VAR, bo sprawiający w pierwszej fazie meczu wrażenie nieprzytomnego sędzia główny, początkowo odgwizduje spalonego. Jak pokazał dalszy przebieg spotkania, z wykorzystaniem technologii powtórek czy nie, zwycięzca mógł być tego dnia tylko jeden. Jagiellonia grała swoje, raz po raz śmiało atakując, wręcz ośmieszając rywali oskrzydlającymi i prostopadłymi podaniami i zbierając do worka kolejne trafienia. Najpierw „Pan tu nie stał” Bezjaka do Gersona na linii pola karnego i siup: 2:1, potem Pospisil swym strzałem odbitym od ziemi przypomniał czeską bajkę o Kreciku i łup: 3:1, a na koniec rozchodniaczek w wykonaniu Świderskiego i ciach-ciach: 4:1. Pokonanie Lechii Gdańsk było do przewidzenia, ale sposób w jaki podopieczni Ireneusza Mamrota wgnietli przeciwników w murawę, bardzo miło dziś mnie zaskoczył. Gołym okiem widać, że z miesiąca na miesiąc, z meczu na mecz, drużyna rozwija się – ucząc i wdrażając w życie kolejne pomysły na efektowną i skuteczną grę. Po zwarciu szeregów w obronie przyszedł czas na przednie formacje: prowadzenie otwartej gry, szybkie wymiany piłek, zagrania z klepki, crossowe przerzuty na wolne pola. Oby tak dalej, niech każdy robi swoje.
jurowiecka21
Bynajmniej! Choć utarło się, że czerwony nos to nieodłączny atrybut każdego „człowieka białostockiego”, mróz jaki ostatnimi czasy nawiedził północny-wschód kraju, zdecydowanie dał się dziś kibicom we znaki. A nieodżałowana tańcbuda z tanim piwem i pysznymi plackami ziemniaczanymi z gulaszem dawno zniknęła z kulturalnej mapy miasta, przez co niewodzeni na pokuszenie lechici, przedmeczowy pobyt w Białymstoku mogli poświęcić tylko przygotowaniom do meczu.
Wspinający się na K2 polscy himalaiści pisali dziś w internecie o halucynacjach i omamach towarzyszących ich karkołomnej walce ze skałą i lodem w wyższych partiach góry. Mniejsza ilość tlenu w rozrzedzonym powietrzu wpływa na postrzeganie otaczającego ich świata, z jednej strony będąc motywacją do działania, z drugiej stwarzając ogromne zagrożenie dla życia.
Białystok nie leży jednak w Karakorum. Są niby jakieś problemy z czystością powietrza, ale tlenu tu pod dostatkiem. Komu nie wystarczał dziś żółto-czerwony szalik, dogrzewał się jeszcze po kryjomu wniesionym na trybunę w wewnętrznej kieszonce puchowej kurtki trunkiem, ale w ilości raczej symbolicznej, też nie wpływającej negatywnie na odpowiedni poziom percepcji. Czemu więc nawet najbardziej optymistycznie nastawieni kibice tak żywo przecierali oczy ze zdumienia? Skąd brak wiary w to co widzą oczy?
Bo Jagiellonia zagrała cholernie dobry mecz! Stosunki wyklarowane w ligowej tabeli śmiało wskazywały na to, że postawienie choćby złotówki na wygraną Lechii byłoby dziś daleko idącą nonszalancją. Nie mylił się ten, który oczekiwał, że Jagiellończycy rzucą się na bramkę, a lechici na kostki i kolana rywali. Wyższość białostoczan już od pierwszych minut podstemplować próbowali zwłaszcza Wlazło, Guilherme i Romańczuk. I gdy wydawało się, że rozmontowanie obrony Lechii nastąpi już za moment za sprawą kolejnej, zgrabnej klepki, piłka w końcu znalazła drogę do bramki – ale to Pawełek musiał wyciągać ją ze swojej siatki. Ileż razy można powtarzać zgraną jak stara płyta mantrę o niewykorzystanych sytuacjach, zwłaszcza gdy żółto-czerwonym po niezłych akcjach brakowało jedynie szczęścia w ich wykończeniu, precyzji w ostatnim podaniu albo gdy trud drużyny niweczył jeden indywidualny błąd. Wlazło, w głównej mierze winny otwarcia wyniku, już w chwilę później rehabilituje się w sposób najlepszy ze wszystkich. W zamieszaniu w polu karnym i dwukrotnym obiciu słupka przez Bezjaka w końcu trafia na 1:1.
Przydaje się VAR, bo sprawiający w pierwszej fazie meczu wrażenie nieprzytomnego sędzia główny, początkowo odgwizduje spalonego. Jak pokazał dalszy przebieg spotkania, z wykorzystaniem technologii powtórek czy nie, zwycięzca mógł być tego dnia tylko jeden. Jagiellonia grała swoje, raz po raz śmiało atakując, wręcz ośmieszając rywali oskrzydlającymi i prostopadłymi podaniami i zbierając do worka kolejne trafienia. Najpierw „Pan tu nie stał” Bezjaka do Gersona na linii pola karnego i siup: 2:1, potem Pospisil swym strzałem odbitym od ziemi przypomniał czeską bajkę o Kreciku i łup: 3:1, a na koniec rozchodniaczek w wykonaniu Świderskiego i ciach-ciach: 4:1. Pokonanie Lechii Gdańsk było do przewidzenia, ale sposób w jaki podopieczni Ireneusza Mamrota wgnietli przeciwników w murawę, bardzo miło dziś mnie zaskoczył. Gołym okiem widać, że z miesiąca na miesiąc, z meczu na mecz, drużyna rozwija się – ucząc i wdrażając w życie kolejne pomysły na efektowną i skuteczną grę. Po zwarciu szeregów w obronie przyszedł czas na przednie formacje: prowadzenie otwartej gry, szybkie wymiany piłek, zagrania z klepki, crossowe przerzuty na wolne pola. Oby tak dalej, niech każdy robi swoje.
jurowiecka21
Powiązane linki:
- www.jurowiecka21.pl
Klub
M
PKT
BR
1
Lech Poznań
18
38
33-14
2
Raków Częstochowa
18
36
25-11
3
Jagiellonia Białystok
18
35
32-25
4
Legia Warszawa
18
32
36-23
5
Cracovia
18
31
36-28
6
Górnik Zabrze
18
30
26-20
7
Motor Lublin
18
28
27-30
8
Pogoń Szczecin
18
27
25-21
9
Widzew Łódź
18
25
24-25
10
GKS Katowice
18
23
27-25
11
Piast Gliwice
18
22
18-18
12
Radomiak Radom
18
20
23-26
13
Stal Mielec
18
19
19-24
14
Zagłębie Lubin
18
19
16-27
15
Puszcza Niepołomice
18
18
17-26
16
Korona Kielce
18
18
15-27
17
Lechia Gdańsk
18
14
18-33
18
Śląsk Wrocław
18
10
14-28
OSTATNI
19.12.2024, 21:00
0:0
NASTĘPNY
02.02.2025, 14:45
-:-
Bramki
Zawodnik
10
Jesus Imaz
4
Afimico Pululu
3
Jarosław Kubicki
3
Rui Filipe Da Cunha Correia Nene
3
Mohamed Lamine Diaby-Fadiga
3
Kristoffer Hansen
2
Darko Churlinov
1
Taras Romanczuk
1
Miki Villar
1
Mateusz Skrzypczak
1
Tomas Silva
Partnerzy
