Nie mam zielonego pojęcia jak to się stało…
Upragnione zwycięstwo. Trzy punkty dające nadzieję kibicom, że może być lepiej. Ja mam natomiast mieszane uczucia. Trener Stolarczyk zapytany na konferencji pomeczowej o jakość bronienia (czego niestety nie usłyszycie na JagaTV) odpowiedział: "naszym problemem na dzień dzisiejszy jest identyfikacja zagrożeń, które stwarzają sobie przeciwnicy (...) tak jak w dzisiejszym meczu otwieraliśmy korytarze, w które wbiegali boczni obrońcy bądź też skrzydłowi i pozycja nr 6 przed linią obrony była często otwarta…".
Brawo trenerze - naprawdę świetne, merytoryczne wnioski! Trener Stolarczyk sam przyznał, że nad tym pracują, więc sympatycy Jagi mogą mieć nadzieję na poprawę tego stanu. Oglądając mecz na żywo, ja również widziałem to o czym mówił trener - z powodu słabej (w mojej opinii) "identyfikacji zagrożeń" drużyna Pogoni wielokrotnie dochodziła do sytuacji strzeleckich w polu karnym Jagi. Dlaczego nie wpadło? To jest dobre pytanie!
Gdyby ktoś mi po meczu powiedział, że swoje palce maczała w tym szeptucha z Orli, to wcale nie brzmiałoby to jak zdarzenie science-fiction. Ostatnio sportowe media obiegła informacja, że w którejś z afrykańskich lig gospodarze rzucili klątwę na szatnię gości. Ten mecz wyglądał jakby kibice Jagi rzucili klątwę na pole karne, na które akurat atakowała Pogoń.
Po tym zbyt długim wstępie zobaczymy sobie jak rzeczywiście to wyglądało. Zaczynając od ustawienia to zdążyliśmy się już chyba przyzwyczaić, że Jagiellonia od "wiosny" broni w strukturze 1-4-4-2, natomiast od wejścia Jesusa Imaza było to nawet 1-5-4-1, a momentami nawet 1-6-3-1. Tak prezentowało się to według Wyscout:
Tak wyglądało w rzeczywistości. Oczywiście jest to screen z początku meczu. Natomiast tak samo jak na konferencji tak i tutaj muszę przyznać, że rzeczywiście z meczu na mecz widać lepszą organizację gry w obronie - widać, że trener Stolarczyk ma świadomość braków i nad nimi pracuje.
Kto stwarzał największe zagrożenie przeciwko obronie Jagi: przede wszystkim trio Kowalczyk-Kurzawa-Dąbrowski. Współpracując ze sobą, regularnie zmieniając pozycje, byli trudni do upilnowania przez obrońców oraz środkowych pomocników.
Każdy z nich potrafił skupić na sobie uwagę zawodników Jagiellonii, w ten sposób ułatwiając działanie partnerowi. W filmie powyżej Sebastian Kowalczyk tworzy przestrzeń Rafałowi Kurzawie. Pozostając przy Kowalczyku - dobrze czuł się między liniami obrony i pomocy Jagiellonii (szczególnie, że miał tam dużo przestrzeni). W lupie można zobaczyć Nene, który woła partnerów do podejścia wyżej.
Podobnie Nene zachowywał się kilka minut później - znów woła linię obrony. W tej akcji warto jednak zwrócić uwagę na co innego: Kurzawa swoim ruchem otwiera linię podania do Dąbrowskiego i Taras musi przerywać akcję faulem.
Ktoś powie przypadek? Nic podobnego! Będzie to doskonale widać na kolejnym filmie:
Kurzawa jednym przyjęciem tworzy sobie przestrzeń i zyskuje czas do zagrania. Działania te poprzedza obserwacja co dzieje się za nim (jest to widoczne w lupie). Piłkarze Pogoni doskonale wykorzystują swoje umiejętności indywidualne oraz niezbyt dobre zachowania środkowych pomocników Jagi dzięki czemu z łatwością mogą atakować sektorem środkowym:
Czasami Pogoni wystarczy jedno dobre podanie żeby zaatakować bramkę Jagiellonii…
Przez cały mecz można dostrzec swobodę z jaką Portowcy zdobywają przestrzeń za plecami pomocników Jagiellonii.
Trzeba jednak przyznać, że dobitnie pomagają im w tym sami Żółto-Czerwoni, którzy zdają się nie obserwować co dzieje się wokół nich.
Kolejny przykład…
I kolejny…
Trzeba jednak przyznać, że z taką grą kombinacyjną problem miałaby niejedna drużyna w Ekstraklasie.
Nie tylko środkowi pomocnicy stwarzali zagrożenie w tym meczu. Na lewym skrzydle szalał Kamil Grosicki wsparty Koutrisem. Na filmie widzimy w jaki sposób potrafili dostać się w pole karne.
Popularny Grosik pokazał również coś z czego był znany kibicom w Białymstoku. Jego dynamiczna akcja, w której potrafił skupić na piłce 5(!) zawodników Jagi stworzyłą szansę Rafałowi Kurzawie. Na szczęście ten źle przyjął sobie piłkę.
Czasami na lewym skrzydle pojawiał się Marcel Wędrychowski, który napsuł też dużo krwi Kubie Lewickiemu*. W tym miejscu warto przytoczyć strasznie wyświechtane, ale zasady w tym momencie zdanie: atakując pamiętaj o obronie.
W meczu bywały również takie momenty, gdzie mimo popełnianych błędów, zawodnicy Pogoni w prosty sposób zmuszali Jagiellończyków do straty. Kurzawa swoim ustawieniem blokuje możliwość zagrania do środka. Przypomina się fragment meczu z Widzewem prawda? ;)
Z kolei nie wiem co mam myśleć o tej akcji więc po prostu zostawię to bez komentarza…
W ten sposób przyjrzeliśmy się grze obronnej Jagielloni w całym meczu. Fragmentów było zdecydowanie więcej, ale wyciągnąłem te, które najbardziej rzucały mi się w oczy.
Przy Kubie Lewickim postawiłem * - oznacza to, że zdecydowaną większość akcji w obronie w których brał udział pominąłem. Miała powstać (a może właśnie powstaje) analiza indywidualna gry tego zawodnika. Jeśli teraz tej analizy nie będzie to nic straconego! Przyjrzymy się grze Kuby na podstawie kilku spotkań. Kuba to jeszcze młody chłopak, fajnie że cały czas ma możliwość gry na takim poziomie. Na pewno jest to materiał na solidnego zawodnika w przyszłości - czego mu życzę. Natomiast nominację do 11 kolejki traktuję z przymrużeniem oka. Oby to była zachęta do dalszej pracy. Podsumowując, trenera Stolarczyka czeka mnóstwo pracy (piszę to już chyba kolejny raz). Tak jak napisałem we wstępie - trzeba się cieszyć, że trener trafnie zdiagnozował co nie funkcjonuje. Teraz trzeba mieć nadzieję, że z tej wiedzy zrobi użytek, o co proszę też w swoim imieniu - dzięki analizowaniu znam ten mecz praktycznie na pamięć.
Trenerze powodzenia!
Ze sportowym pozdrowieniem,
Tomasz Chludziński
0:0
-:-
