Zasadniczo dziennikarze, jak i kibice nie mieli łatwego zadania. Jedynym obszernym źródłem informacji jest wywiad na naszym kanale Youtube, lecz większość osób którym dobro Jagi leży na sercu zdążyło się z nim już zapoznać. Wywiad zawsze nie jest obiektywnym źródłem informacji o danym człowieku, gdyż ciężko jest mówić o sobie w sposób neutralny.

To co dało mi motywację do napisania poniższej analizy to artykuł rodem z weszlo.com. Dziennikarz, który podjął się oceny osoby Adriana Siemieńca mówiąc delikatnie wykonał swoją pracę w sposób ignorancki. W poniższym tekście zapoznacie się z danymi z okresu pracy trenera w rezerwach Jagiellonii, gdyż ta przestrzeń czasowa daje nam wymierny obraz. 

Trener Adrian Siemieniec obejmuje dowództwo nad drużyną rezerw 14 stycznia 2022. Jest to zimowa przerwa w rozgrywkach. Jaga jest po rundzie jesiennej. Sytuacja w tabeli na ten moment wygląda tak: 

Jagiellonia II Białystok zajmuje 13 miejsce w tabeli. Na swoim koncie ma 6 zwycięstw, 3 remisy i 10 porażek. Daje to 21 punktów. Sytuacja nie jest “kolorowa”, gdyż przewaga nad strefą spadkową wynosi tylko 4 punkty. Czy z czymś to nam się kojarzy? Ja znajduję tu pewną analogię.

Sytuacja nie jest łatwa, na dany moment nikt z kibiców nie zwraca uwagi na rezerwy. Wokół drugiej drużyny panuje chaos (tak jak i w pierwszej drużynie). Trener Siemieniec dostaje zadanie zbudowania drużyny, która w lidze ma wieść prym. Co udało się młodemu trenerowi stworzyć z chaosu? Jakie są tego efekty? Najlepszą odpowiedź daje tabela, za pierwsze pół roku pracy trenera. Prezentuje się ona następująco:

Druga drużyna Jagi rozgrywa w rundzie wiosennej 17 spotkań, zdobywając 31 punktów. Bilans spotkań? 10 zwycięstw, 1 remis, 6 porażek. Gdy popatrzy się w tabelę za okres jesieni i wiosny, bardzo dokładnie widać, że drużyna zmieniła się o 180 stopni, co najlepiej przedstawia porównanie bilansów spotkań w okresie wiosennym i jesiennym. Finalnie w sezonie 2021/2022 Jagiellonia II Białystok kończy sezon na bezpiecznym 9 miejscu z 52 punktami. Tabela poniżej:

Na początku 2022 roku następują zmiany w klubie. Pojawia się nowy prezes i dyrektor sportowy. Jest to moment zwrotny w funkcjonowaniu klubu. Rezerwy przestają być przystawką do pierwszej drużyny. Pracy i funkcjonowaniu drugiego zespołu zostaje nadany sens i cel. O wszystkich tych rzeczach możecie usłyszeć w naszym wywiadzie więc nie będę tu się nad tym rozwodził. Poddam to pewnej kompresji. Jagiellonia II Białystok ma ogrywać młodych zawodników. Jagiellonia II Białystok nie będzie otrzymywała “spadów” z pierwszej drużyny na mecz w liczbie większej niż 2-3 zawodników. Jagiellonia II Białystok ma funkcjonować jako niezależny organizm z wypracowanym kręgosłupem, a ów kręgosłupem mają być zawodnicy zakontraktowani w celu rozwoju drużyny. Takimi osobami są Mikołaj Wasilewski (22 lata), Bartek Wiktoruk (24 lata), Michał Ozga (22 lata), czy Szymon Pankiewicz (22 lata) lub Kamil Huczko (22 lata), Patryk Czerech (22 lata). Są to zawodnicy z pewnym doświadczeniem (Ozga - Wigry), Wiktoruk (Villareal), Czerech (Ekstrakalasa). Wokół tego konstruktu mają/mieli ogrywać się tacy zawodnicy jak Mateusz Kowalski (17 lat), Radosław Zyśk (19 lat), Michał Samborski (19 lat), Jakub Orpik (19 lat), Eryk Matus (21 lat), Dominik Kobus (17 lat). Pomysł wygląda dość ciekawie ma tylko jedną wadę w postaci krótkiej ławki rezerwowych. Pomimo to drużyna rozpoczyna sezon 22/23 i próbuje zrealizować postawione przed nią cele. Po rundzie jesiennej sezonu 22/23 tabela prezentowała w sposób następujący:

Szału nie ma, tragedii też nie. Środek tabeli ze stratą 9 punktów do lidera. Każdy kto spojrzy w tabelę za ten okres czasu obojętnie poruszy ramionami i bez wzruszenia przejdzie nad tym faktem z obojętnością. I słusznie! Runda jesienna nie ma w tym przypadku znaczenia, a znaczenie ma mecz z Sokołem Ostróda. 12 kolejka III ligi grupy I. Spotkanie, które zostało rozegrane 15 października  w Ostródzie. Jagiellonia II Białystok przegrała to spotkanie 3-2. Dlaczego ta porażka jest tak ważna w aspekcie pracy trenera Siemieńca? Gdyż od 12 kolejki rezerwy Jagi nie przegrały spotkania w lidze do dziś. Porażka w Ostródzie jest momentem przełomowym w pracy trenera Siemieńca i funkcjonowaniu drużyny. Po tej przegranej trener wraz ze sztabem dokonał przemiany drużyny. Od tego momentu rezerwy wygrały 7 razy, a remis padł 3 razy. Tabela za okres pomiędzy 12, a 22 kolejką prezentuje się tak:

Kończąc analizę statystyczną dokonań trenera Adriana Siemieńca należy rzucić okiem na tabelę za cały okres pracy trenera. Tabela za okres  od 14.01.22 do 04.04.23:

19 zwycięstw, 7 remisów, 12 porażek co łącznie daje 64 punkty w 38 spotkaniach. Średnia punktowa za dany okres to 1,68. Bramki strzelone 76, bramki stracone 55.  Oceńcie to sami.

Wrzucam fragment mojej wypowiedzi z forum kibiców:

Wielu z kibiców poddaje krytyce III ligę. Gdy słyszycie III liga grupa I kojarzy się kibicowi z obrazami rodem z wszystkim dobrze znanych Kartoflisk. Ja oglądając spotkania przy Elewatorskiej dostrzegam jednak wiele elementów piłki profesjonalnej. W tej lidze gra wielu zawodników z dużym doświadczeniem pozyskanym w Ekstraklasie, I i II lidze. Owszem, są zespoły ogórkowe, lecz widać tendencję że ten poziom rozgrywkowy ulega profesjonalizacji. Wystarczy byście obejrzeli spotkanie Jagiellonii II Białystok z ŁKSem II Łódź. Wiem brzmi absurdalnie, ale oba zespoły grały w piłkę i zagrały naprawdę ciekawy i przyjemny dla oka mecz.

Kończąc ten tekst. Nie! Nie wznoszę ochów i achów nad osobą trenera Siemieńca. Przedstawione powyżej dane świadczą jedynie o tym, że praca została wykonana solidnie i z pomysłem. Praca w rezerwach mocno odbiega od realiów pracy z drugą drużyną. I nie mam tu na myśli pracy na samych treningach. Nie. Mam na myśli media, a co za tym idzie presję, duże nazwiska w składzie oraz międzynarodowy skład. Czy trener da radę? Wierzę, że tak! Choć zweryfikuje to lany poniedziałek.