Mecz:  Lechia Gdańsk - Jagiellonia Białystok

Data:  Niedziela, 22 Sierpnia 2010  g. 17:15
Miejsce:  Gdańsk, ul.Traugutta 29, 3. kolejka Ekstraklasy
Widzów:  4500     Sędzia:  Marcin Borski (Warszawa)



Kartki żółte:  Kozans, Andriuskevicius, Nowak, Deleu (Lechia); Kascelan, Norambuena, Cionek, Sandomierski, Trytko
Piłkarz meczu:  Grzegorz Sandomierski


Wypowiedzi pomeczowe
Michał Probierz (Jagiellonia) Gratuluję przede wszystkim zawodnikom, bo to oni chcieli grać drugą połowę Drugie 45 minut nie miało nic wspólnego z piłką nożną. Przyjęliśmy taktykę długiego podania i liczenia, że może coś uda się zrobić po stałym fragmencie gry. W taki właśnie sposób chcieliśmy zaskoczyć Lechię i to się udało. Ocenię jednak tylko pierwszą połowę, bo to był mecz piłki nożnej. Było to wyrównane spotkanie. Stworzyliśmy sobie kilka fajnych sytuacji grając mecz wyjazdowy. Potrafiliśmy utrzymać się przy piłce pomimo, że pierwsi straciliśmy bramkę. Wyrównaliśmy kapitalnym strzałem Tomka Kupisza i pokazaliśmy, że możemy by zespołem groźnym dla każdego, ale spokojnie stąpamy po ziemi, gdyż popełniamy jeszcze bardzo dużo błędów. I nad nimi będziemy pracować i zrobimy wszystko, żeby ograć Lecha, który przyjedzie do nas bardzo podbudowany gładkim zwycięstwem nad Cracovią, a później czeka nas dwutygodniowa przerwa i mecz z Wisłą Kraków. Po tych dwóch spotkaniach u siebie będziemy wiedzieć, jak wyglądamy jako zespół i o co będziemy walczyć.

Tomasz Kafarski (Lechia Gdańsk): W tym meczu widzieliśmy wszystko. Było dużo sytuacji podbramkowych, dużo dośrodkowań, dużo strzałów, była Lechia i Jagiellonia grająca dobrą piłkę, słabszą piłkę. Zabrakło jednej rzeczy: zwycięstwa Lechii. Cieszę się, że troszeczkę ożyły trybuny. Chłopacy w takich trudnych warunkach wiedzieli dla kogo grają. Myślę, że idziemy wszyscy w dobrym kierunku. Gratuluję zwycięstwa Jagiellonii. Wynik bardzo mocno rozczarował mnie, jak i moich zawodników, ale sposób gry w pierwszej połowie, a także w drugiej mimo ciężkich warunków, nie stawia mnie w roli trenera, który ma prawo się wstydzić za swoich zawodników - zakończył "Kafar", który przyznał także iż jest bardzo zadowolony z gry Damiana Szuprytowskiego, a gdyby nie anomalie pogodowe, to najprawdopodobniej na boisku pojawiłby się także Traore.
Zapowiedź meczu
Początki zespołu z Gdańska sięgają roku 1945, w którym to powstał klub Baltia Gdańsk. Niespełna rok później została zmieniona nazwa na Klub Sportowy Lechia Gdańsk. W roku 1948 zespół wywalczył awans do ekstraklasy piłkarskiej. W pierwszym, inauguracyjnym meczu niestety doznał sromotnej porażki przegrywając na wyjeździe z Cracovią Kraków 1:5.

Po rocznym pobycie w pierwszej lidze następuje spadek do drugiej ligi, ale już rok później Lechia ponownie awansuje do grona pierwszoligowców. W tym wypadku pobyt w ekstraklasie również trwa jedynie rok. Po raz kolejny Lechia wywalcza awans do ekstraklasy po dwuletniej przerwie w roku 1954. Tym razem drużyna z Gdańska na 9 lat zadomawia się w pierwszej lidze. Kolejne lata do roku 1983 Lechia spędza w drugiej i trzeciej lidze. W roku 1983 po 23 latach przerwy Lechia wraca na arenę rozgrywek pierwszoligowych. W ekstraklasie przebywa cztery kolejne sezony, by w 1988 roku spaść do drugiej ligi. Kolejne lata to znów okres posuchy. W roku 1995 Lechia łączy się z Olimpią Poznań i występuje w ekstraklasie pod nazwą Lechia/Olimpia Gdańsk. W roku 1998 następuje fuzja z Polonią Gdańsk i zespół występuje w drugiej lidze piłkarskiej. W roku 2001 Lechia występuje ze spółki z Polonią, co w tym wypadku oznaczało rozpoczęcie rozgrywek na szczeblu czwartej ligi. Rok później dochodzi do kolejnych zmian. Powołane zostaje stowarzyszenie OSP Lechia Gdańsk, jako odrębny klub sportowy, który jest kontynuatorem tradycji sekcji piłki nożnej KS Lechia. Od tego momentu zaczyna się marsz w górę rozgrywek ligowych. W tym samym roku dochodzi do awansu do ligi okręgowej, a w latach następnych awans do czwartej ligi, następnie do trzeciej i w sezonie 2004/2005 następuje awans zespołu do drugiej ligi.

Jak wynika z powyższych wiadomości zespół z Gdańska ma bardzo bogatą historię piłkarską. Do największych sukcesów klubu niewątpliwie należy zaliczyć wywalczenie Pucharu Polski w roku 1983. Lechia pokonała w finale Piasta Gliwice 2:1. W związku ze zdobyciem tego trofeum Lechia reprezentowała Polskę w ramach Pucharu Zdobywców Pucharów. Wtedy właśnie doszło do dwumeczu z Juventusem Turyn. Na stadionie w Gdańsku zgromadziła się na tym meczu rekordowa widownia w liczbie 40 tysięcy kibiców. Ten mecz, czytając różnego rodzaju fora i opinie kibiców, należy do najmilszych wspomnień u sympatyków tego klubu. W tym samym roku Lechia zdobyła Superpuchar Polski pokonując mistrza kraju Lecha Poznań. Do sukcesów również należy zaliczyć 3 pozycję w tabeli ekstraklasy w roku 1956 oraz udział w finale Pucharu Polski w roku 1955.
W obecnym sezonie Lechia zremisowała bezbramkowo na inaugurację z Ruchem Chorzów, a następnie już 1:1 w Bytomiu z Polonią. Progres niby jest, ale w porównaniu z dokonaniami Jagiellonii wypada to blado, oby tak samo było w niedzielę na stadionie przy Traugutta w Gdańsku.
W historii Jagiellonia rozegrała z Lechią 22. oficjalne spotkania, w których Jagiellonia wygrała tylko pięć razy, siedem razy padł wynik remisowy, dziesięć razy natomiast górą była drużyna z Gdańska. Z racji tych statystyk, niekorzystny jest również bilans bramkowy dla naszego klubu, wynoszący 15:26.
Czas poprawiać te statystyki!

KADRA ZESPOŁU:

Bramkarze - Paweł Kapsa, Wojciech Pawłowski, Sebastian Małchowski;
Obrońcy - Rafał Janicki, Vytautas Andriuškevičius, Sergejs Kožans, Krzysztof Bąk, Hubert Wołąkiewicz, Deleu;
Pomocnicy - Traore, Damian Szuprynowski, Jarosław Popielarz, Łukasz Surma, Marcin Pietrowski, Paweł Nowak, Marko Bajić, Marcin Kaczmarek II ;
Napastnicy - Paweł Bazuła, Tomasz Dawidowski, Piotr Wiśniewski, Ivans Lukjanovs.