Mecz:  błąd - Jagiellonia Białystok

Data:  Środa, 12 Kwietnia 2006  g. 17:00
Miejsce:  Wrocław, ul. Oporowska 62, 19 kolejka II ligi
Sędzia:  Marcin Szulc



Kartki żółte:  Tomasz Rudolf, Frank Egharevba (Śląsk); Ernest Konon, Michał Trzeciakiewicz (Jagiellonia).
Kartki czerwone:  Sebastian Dudek (Śląsk - 77 min.)
Piłkarz meczu:  Sebastian Dudek


Wypowiedzi pomeczowe
Ryszard Tarasiewicz (trener Śląska Wrocław): - Jagiellonia przez większą część spotkania dominowała, bo miała więcej kreatywnych piłkarzy w swoich szeregach. Jestem wkurzony na naszych kibiców, bo gdyby byli na stadionie, nie mielibyśmy takiej nerwowej końcówki. Moi chłopcy zostawili na boisku bardzo dużo serca. Dlatego czapki z głów przed nimi.

Adam Nawałka (trener Jagiellonii Białystok): - O wszystkim zadecydowały dwie akcje. Jedna przed przerwą i druga od razu po przerwie. Musieliśmy wtedy zaatakować i mieliśmy kilka sytuacji strzeleckich, ale bramkę znowu strzelił Śląsk. Mimo wszystko mogliśmy zremisować. Są takie mecze, że wykorzystuje się znacznie trudniejsze sytuacje niż te, które mieliśmy, a są takie, że nie wykorzystuje się 100-procentowych. Szkoda, że akurat dzisiaj przyszedł dla nas taki mecz, że nie wykorzystywaliśmy tych 100-procentowych. Jeśli zawodnicy chcą grać w drugiej, nie wspominając nawet o pierwszej, lidze muszą to wykorzystać.

Źródło: Gazeta Wyborcza
Zapowiedź meczu
Wojskowy Klub Sportowy Śląsk Wrocław powstał w 1947 roku. Siedemnaście lat po powstaniu zespół Wrocławia grał w niższych klasach rozgrywkowych. Pierwszy awans do ekstraklasy wywalczył w roku 1964. Pierwsze lata w ekstraklasie dla Śląska były trudne, maksymalnie zajmując lokaty w środku tabeli. Po pięciu latach gry w pierwszej lidze zespół spadł do drugiej ligi. Kolejny awans do ekstraklasy osiągnięty został dopiero w roku 1973. Druga połowa lat siedemdziesiątych ubiegłego stulecia to pasmo największych sukcesów zespołu z Wrocławia. W dwa lata po awansie do pierwszej ligi Śląsk wywalczył prawo do gry w europejskich pucharach. W swoim debiucie Wojskowi dotarli do III rundy pucharu UEFA przegrywając w nim z FC Liverpool. Największym sukcesem zespołu był ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów w roku 1977. Tu Wrocławianie spotkali się z włoskim Napoli i musieli uznać wyższość rywali (bezbramkowy remis na wyjeździe i przegrana u siebie 0-2). W tym samym roku Śląsk zdobył mistrzostwo Polski. Jak do tej pory jedyne w swojej historii. Kolejne sezony były jednak rozczarowaniem. Kulminacyjnym rokiem był 1982 w którym to Śląsk w bardzo dramatycznych okolicznościach stracił szanse na mistrzostwo Polski (niewykorzystany rzut karny zadecydował o drugim miejscu w tabeli). Później Wrocławianie występując w europejskich pucharach pokonali Dynamo Moskwa (był to czas stanu wojennego!). To zwycięstwo miało wymiar nie tylko sportowy, ale również społeczno-polityczny. Lata osiemdziesiąte były już mniej udane, chociaż nie można powiedzieć, że były to lata złe. Wrocławianie zdobyli w 1987 roku Puchar Polski, a następnie Superpuchar. Zespół regularnie zajmował miejsce w środku tabeli. Katastrofa nastąpiła w roku 1993. WKS został zdegradowany do drugiej ligi, na boiskach której grali przez kolejne dwa sezony. W roku 1995 ponownie zagościli na boiskach pierwszoligowych. Grali w niej dwa lata by potem znów spaść o klasę niżej. Kolejny awans do najwyższej klasy rozgrywek Śląsk wywalczył w 2000 roku. W poprzednim sezonie, który właśnie się zakończył Śląsk miał walczyć o zajęcie 7 miejsca w tabeli. Rzeczywistość skorygowała zapał działaczy wrocławskich, a Śląsk do końca rozgrywek walczył o utrzymanie w lidze. W następnym sezonie zawodnicy Śląsk Wrocław grali w kratkę, potrafili pokonać jako jedyni w lidze dwukrotnie warszawską Legię (ówczesnego mistrza) oraz jako jedyni dwukrotnie przegrać ze Stomilem Olsztyn. Śląsk walczył o utrzymanie znowuż do ostatniej kolejki, jednakże nie udało się tym razem i po dwóch latach Śląsk spadł ponownie do II ligi. Sezon 2002/03 to jedna wielka porażka. Śląsk przeszedł przez II ligę niczym burza. Zajmując ostatecznie 15 miejsce w tabeli. Zarządzanie klubem przejął Grzegorz Schetyna, a kadra zespołu została odmładzana. Niestety mimo dobrej gry i zajęcia 2 miejsca w tabeli WKS nie powrócił na zaplecze ekstraklasy (przegrany baraż z Arką Gdynia). W sezonie 2004/2005 uda ta sztuka się już udała. Na ławce trenerskiej w trakcie sezonu zasiadł Ryszard Tarasiewicz i udało mu się wprowadzić WKS do drugiej ligi.

W rundzie jesiennej Śląsk jak na beniaminka spisywał się rewelacyjnie. Nikt w Wrocławiu nie oczekiwał, że zajmą tak wysoką lokatę. Jagiellonia jako jedna z nielicznych drużyn pokonała jesienią na Hetmanie Śląsk 2-0 po bramkach Kobeszko i Chańki. Na wiosnę zespół ze stolicy Dolnego Śląska wygrał na własnym stadionie z Widzewem Łódź oraz dwukrotnie bezbramkowo remisował z Podbeskidziem Bielsko Biała oraz z Zagłębiem Sosnowiec.

Podsumowując należy stwierdzić, że Jagiellonia będzie rozgrywać spotkanie z utytułowanym i trudnym przeciwnikiem. Dodatkowo w związku z karą nałożoną przez PZPN na trybuny nie będą mieli wstępu kibice WKS. Miejmy nadzieję, że Jaga idąc za ciosem w Radomiu ponownie wywiezie z gorącego terenu trzy punkty!

Źródło: własne / Gazeta Wyborcza