Mam tą przewagę nad dziennikarzami, że sam jestem trenerem i interesują mnie trochę inne rzeczy niż ich (oczywiście nie mam zamiaru tutaj nikomu umniejszać - panowie szacunek dla pracy, którą wykonujecie).
Tym razem plan był trochę inny - przyszedłem na mecz z gotowym pomysłem - będę liczył zdobyte bazy (przestrzenie, o których wspominałem podczas analizy meczu z Rakowem) - jeśli nie pamiętasz
Szczególnie interesowały mnie przestrzenie 2 (dzięki zdobyciu, której można przyspieszyć grę), 3 - czyli przestrzeń za linią obrony i 3PK, czyli obszar pola karnego.
Moje zdziwienie rosło, ponieważ z każdą minutą meczu (szczególnie w drugiej połowie) liczba + w odpowiedniej rubryce się zapełniała…
Niestety dla mnie czy kibiców Jagiellonii nie był to + postawiony po żółto-czerwonej stronie tabeli… W pewnym momencie zaczynał przypominać mi się mecz z Rakowem czy Pogonią i mimo, że Górnik nie atakował z takim rozmachem, a zawodnicy też inni (szczególnie jeśli chodzi o jakość) to jednak częstotliwość i łatwość zdobywania pola karnego, aż kłuła w oczy.
“byle f… może sobie ot tak tutaj wejść?"
Dlatego też drogi Kibicu postanowiłem przyjrzeć się w jaki sposób Górnik atakował pole karne Jagiellonii i co z tego wynikało.
Zapraszam zatem!
Żeby nie być gołosłownym warto na początku przywołać statystyki dotyczące omawianego przeze mnie problemu:
Jagiellonia tak zwaną “piłkę otwartą” w polu karnym, czyli kontrolowała piłkę w taki sposób, że mogła dalej działać w kierunku bramki przeciwnika, miała wyłącznie 5 razy!
Spójrzmy zatem jak wyglądał rozkład strzałów na bramkę:
Trzy celne strzały na cały mecz, w tym dwa z pola karnego czyli rzut karny i jego dobitka. Trochę mało, biorąc pod uwagę ilość ataków szybkich, z jaką wychodzili piłkarze Jagi (tym tematem prawdopodobnie zajmę się w następnej analizie).
Strzał numer 7 oznaczyłem jasnoczerwonym kołem i mimo, że statystyki ujmują ten strzał jako niecelny, oglądając powtórki wypada zgodzić się z Markiem Gualem, który słusznie domagał się rzutu rożnego.
Zerknijmy jak wyglądał w tych samych statystykach Górnik:
Górnik szesnaście razy (!) miał piłkę pod kontrolą w polu karnym Jagiellonii i chociaż jak zobaczycie na poniższym zestawieniu nie wynikło z tego zbyt wiele (głównie przez koszmarną finalizację), ale sam sposób dotarcia w pole karne musi budzić obawy sztabu Jagi.
Na uwagę zasługuje szczególnie II połowa meczu wykonaniu piłkarzy z ul. Roosevelta 81.
Żeby pokazać jak wyglądało to na boisku wybrałem losowo cztery sytuacje z I połowy oraz cztery sytuacje z II połowy.
Nie wszystkie z nich to będą klarowne sytuacje do zdobycia bramki czy chociaż oddania strzału. przyświecającą mi ideą było ukazanie łatwości z jaką Górnicy dostawali się w pole karne Żółto-Czerwonych.
Wszystkie powyższe filmy ukazują pewne prawidłowości:
Warto zwrócić uwagę w jaki sposób Norbert Wojtuszek ruchem bez piłki wyciągnął ze strefy Michała Pazdana , otwierając w ten sposób przestrzeń wbiegającemu w nią Włodarczykowi. Znów mamy podobne działanie do tego z I połowy: poszukiwanie przestrzeni tym razem pomiędzy lewym środkowym, a cetralnym środkowym obrońcą.
Bardzo podobna sytuacja tylko bliżej pola karnego Jagi i znów w akcji Norbert Wojtuszek.
Ponownie piłka zagrana między Pazdana, a Skrzypczaka (ten obraca się przez plecy), a Podolskiemu niewiele brakuje żeby poradził sobie z 4 zawodnikami w żółto-czerwonych koszulkach (zatrzymuje się na 3).
Ta akcja z 91 minuty spotkania jest dla mnie czymś, co w najpełniejszy sposób wyraża problemy Jagiellonii w obronie pola karnego.
Nie wiem jak to jest możliwe, więc zostawiam to bez komentarza.
Jagiellonia uciekła spod topora.
Już jutro kolejny ważny mecz, tym razem z Zagłębiem Lubin. Oby cała gra obronna Jagiellonii uległa poprawie. Lepiej nie testować jak duży jest limit szczęścia w tej rundzie. Drużynie, trenerowi i Tobie drogi Kibicu życzę kolejnych 3 punktów po sobotnim meczu.
Ze sportowym pozdrowieniem!
Tomasz Chludziński
1:2
-:-
