Mecz:  Jagiellonia Białystok - błąd

Data:  Sobota, 7 Kwietnia 2007  g. 15:00
Miejsce:  Białystok ul. Słoneczna; 22. kolejka II ligi
Widzów:  5000     Sędzia:  Tomasz Cwalina



Kartki żółte:  Chańko - Jagiellonia; Smarduch, Majka, Zarzycki - Miedź
Kartki czerwone:  Majka (druga żółta kartka)
Piłkarz meczu:  Dariusz Łatka


Wypowiedzi pomeczowe
Peter Nemec (Miedzi Legnica): - Mogę powiedzieć tyle, że jeżeli marzyliśmy o jakimś lepszym wyniku z takim zespołem jak Jagiellonia, to powinniśmy wykorzystać przede wszystkim dwie sytuację, jakie mieliśmy w tym spotkaniu. Przy stanie 0:0, po dwóch błędach w szykach obronnych gospodarzy mieliśmy pierwszą okazję do strzelenia bramki, niestety jej nie wykorzystaliśmy. Druga to rzut karny na cztery minuty przed końcem pierwszej połowy, którego również nie wykorzystaliśmy. Gdybyśmy zdobyli bramkę, moglibyśmy wrócić do gry i mieć coś do powiedzenia. Jeżeli mój młody zespół nie wykorzystuje takich sytuacji, jak jedenastka, to nie możemy myśleć o lepszym wyniku. Wiadomo, iż gospodarze byli lepszą drużyną, a my tylko próbowaliśmy im przeszkadzać w grze. O lepszym wyniku moglibyśmy myśleć tylko wówczas, gdybyśmy wykorzystali sytuację, o których wspomniałem wcześniej.

Waldemar Tęsiorwski (Jagiellonia Białystok): Nie ukrywam, że podglądaliśmy mecz Miedzi ze Śląskiem i tam także Śląsk strzelił bardzo szybko bramkę drużynie z Legnicy. Zaatakował od pierwszy minut, a do tego grał bardzo agresywnie. Dlatego też przed meczem z trenerem Tarasiewiczem postanowiliśmy, że również pierwsze 10 - 15 minut zagramy agresywniej, przy tym dużo dośrodkowań. Nie ukrywam, iż te pierwsze minuty w naszym wykonaniu były dobre. Strzeliliśmy szybko bramkę, potem drugą, po czym niestety przyszedł moment, gdzie lekko stanęliśmy. Zespól zatracił agresję z pierwszych minut, natomiast „miedzianka” grała piłką i stworzyła sytuację, po której z rzutu karnego mogła zdobyć bramkę kontaktową. Podobnie, jak w meczu z Podbeskidziem w przerwie meczu dokonaliśmy dwóch zmian. Razem z trenerem Tarasiewiczem uznaliśmy, że gra w środku pomocy, zwłaszcza Filipa Burkharda i Mateusza Cielucha nie do końca nas zadowala. Filip miał grać ofensywnie. Niestety miał wiele prostych, niewymuszonych strat. Liczyliśmy na to, że Robert Speichler, który jest bardzo ofensywnym zawodnikiem postara się to pociągnąć, chociaż bywało z tym różnie. Jeżeli chodzi o boki pomocy, to wprowadziliśmy Marcina Tarnowskiego, który jest szybkim, ofensywnym piłkarzem i momentami wyglądało to nie najgorzej. Po tych zmianach gra nasza trochę poprawiła się. Podsumowując, wygraliśmy zasłużenie i myślę, że seria naszych zwycięstw będzie trwała.
Rafał Wodniok (pomocnik Miedzi):
Przespaliśmy pierwsze piętnaście minut, dosyć szybko straciliśmy dwie bramki, co praktyczni ustawiło mecz i ciężko było później się podnieść. W końcówce pierwszej połowy mieliśmy karnego, może gdyby wykorzystał go Misan, to byśmy się jeszcze zawalczyli, a tak było bardzo ciężko.

Damian Misan (napastnik Miedzi):
Straciliśmy dzisiaj wszystkie trzy bramki po stałych fragmentach. Jagiellonia w całym meczu nie stworzyła w sumie żadnej stuprocentowej sytuacji strzeleckiej z gry. Wypunktowała nas swoim wyrachowaniem. Przy stanie 2:0 niestety nie udało mi się strzelić bramki z rzutu karnego. Szkoda, bo myślę, że gdybyśmy do przerwy złapali kontakt na 1:2, bylibyśmy jeszcze w stanie powalczyć w drugiej połowie. Powalczylibyśmy, przecież w pierwszej połowie nie byliśmy tak bardzo słabsi. To dwa stałe fragmenty gry spowodowały, że po kwadransie przegrywaliśmy 0:2. To podcięło nam skrzydła.


Marcin Wincel (pomocnik Jagiellonii):
Mecz dobrze się nam ułożył – szybko strzelone dwie bramki. Później nie było już tak jakbyśmy chcieli. Po dobrych pierwszych 15-20 minutach nie potrafiliśmy grającej agresywnie Miedzi narzucić jeszcze bardziej swojego rytmu. Szkoda, bo mogliśmy wygrać dużo wyżej. Cieszy jednak kolejne zwycięstwo i myślę, że z meczu na mecz będzie coraz lepiej, będziemy dalej kroczyć od zwycięstwa do zwycięstwa.

Jacek Banaszyński (bramkarz Jagiellonii):
Mecz dobrze się nam ułożył, bo szybko otworzyliśmy wynik, potem strzeliliśmy drugą bramkę. To dało nam komfort gry, mogliśmy spokojnie kontrolować sytuację, chociaż cały czas staraliśmy się grać do przodu. Dobrze, że tak to się stało, bo w poprzednich meczach nie układała nam się ta gra w pierwszych minutach. Wprawdzie stwarzaliśmy sytuacje, jednak ich nie wykorzystywaliśmy i później było ciężko. Przed karnym sobie założyłem, że pójdę w prawy róg, on strzelił w środek i trafił mnie w kolano.

Jacek Chańko (pomocnik Jagiellonii):
Nasza gra pozostawiała wiele do życzenia, ale najważniejsze są trzy punkty. Dzięki nim będziemy mieli spokojne święta. Graliśmy dziś o dodatkowy dzień wolny, bo trener powiedział nam, że jak nie wygramy, to w poniedziałek spotykamy się na treningu i nie przyjmuje żadnych zwolnień. Powtarzam, że najważniejsze są trzy punkty. Szkoda, że dobra gra nie idzie z tym w parze, ale co z tego, że gdzieś graliśmy dobrze, skoro nie wygraliśmy. Cieszymy się też z tego, że z tyłu zagraliśmy na zero, ale tutaj musiał już wykazać się Jacek Banaszyński

Darek Łatka (pomocnik Jagiellonii):
Widać, że zaczęliśmy grać lepiej. Stwarzamy sobie coraz więcej sytuacji. Gramy przede wszystkim piłką i staramy się brać odpowiedzialność gry na siebie, a z tego wychodzą akcje, po których możemy strzelać bramki. Dzisiaj strzeliliśmy trzy – przeciwnik zero i to jest najważniejsze. Niemniej popełniliśmy dzisiaj klika błędów, które trzeba eliminować. Jednak na dzień dzisiejszy trzeba się cieszyć ze zwycięstwa i zaczynać myśleć o kolejnym przeciwniku. Naszym celem jest awans do ekstraklasy i trzeba dalej kolekcjonować zwycięstwa.

Rafał Naskręt (obrońca Jagiellonii):
Przede wszystkim cieszy zwycięstw, które nam wszystkim było bardzo potrzebne aby potwierdzić dobrą dyspozycję po meczu z Podbeskidziem. Trzeba wygrywać, nie ważne to czy 1:0 czy 2:0. Dzisiaj akurat wygraliśmy 3: 0 a ja strzeliłem bramkę, z czego bardzo się cieszę. Najważniejsze jednak są trzy punkty.
Zapowiedź meczu
W dzisiejszym meczu Jagiellonia spotka się z beniaminkiem Miedzią Legnica. W ostatnim spotkaniu tych drużyn padł remis 1:1, bramkę dla Jagi strzelił Jacek Chańko, ratują remis dla zespołu z Białegostoku. Oto, krótka historia drużyny Miedziowych:
Dokładnie 36 lat temu (28 lipca 1971 roku) w Legnicy powstał Klub Sportowy „Miedź” Legnica, który w roku 1996 został przekształcony w Autonomiczną Sekcję Piłki Nożnej „Miedź”.

Początki Klubu Sportowego Miedź Legnica sięgają upadku Międzyzakładowego Klubu Sportowego. Wtedy też powstał KS „Miedź” i przejął sekcje piłki nożnej, boksu, piłki ręcznej oraz koszykówki.

Pierwszy zarząd Klubu Sportowego Miedź Legnica powołany został do życia 14 września 1971 roku, a w jego skład wchodzili: Prezes klubu: Witold Grabowski. Wice Prezesi: Franciszek Kowalski, Roman Bury, Henryk Jędrysiak. Skarbnik: Leon Ortyl. Sekretarz: Michał Sakowski Członek Zarządu: Kier. Sekcji PN Józef Spyra (członek zarządu do dziś) Członek Zarządu: Z-ca Kier. SPN Zygmunt Wierzbowski Członek Zarządu: Kier. Sekcji Boksu i Koszykówki Jerzy Szałkowski Członek Zarządu: Kier. Sekcji PR Franciszek Kubowski Pozostali Członkowie Zarządu: Bogdan Król, Witold Nowak, Andrzej Makuch, Józef Buzon, Tadeusz Baczyński, Roman Kozłowski, Ferdynand Humen, Ryszard Gonachajba, Konstanty Szamreta.

W 1996 roku powstała Autonomiczna Sekcja Piłki Nożnej „Miedź” Legnica. Wtedy odrębne kluby również utworzyły KPR „Miedź” Legnica (piłka ręczna), ASSz „Miedź” Legnica (szachy).

W samej tylko sekcji piłki nożnej kibice Miedzi podczas meczów mogli oglądać takich zawodników jak: Dariusz Płaczkiewicz, Tadeusz Gajdzis, Daniel Dyluś, Dariusz Baziuk, Eugeniusz Ptak, Dariusz Dziarmaga, Artur Wójcik, Wojciech Górski, Mateusz Bartczak czy Krzysztof Łacina.

Za największy sukces uważa się niewątpliwie zdobycie przez Miedź Pucharu Polski w 1992 roku (24 czerwca), kiedy to w Warszawie legniczanie pokonali po rzutach karnych Górnika Zabrze. Po 90 minutach utrzymywał się wynik 1-1 (Baziuk 82 – Jegor 9). Rezultat karnych to 4-3, a skutecznymi egzekutorami dla Miedzianki byli: Dyluś, Gierejkiewicz, Kochanek, Wójcik. Miedź w tamtym spotkaniu zagrała w składzie: Płaczkiewicz - Kochanek, Michalski, Cymbała (80' W.Górski) - Przerywacz, Gajdzis (73' A.Wójcik), Gierejkiewicz, Ciliński, Dziarmaga - Baziuk, Dyluś.

W sezonie 1992/1993 Miedziance przyszło zmierzyć się w jedynej jak dotąd konfrontacji w europejskich pucharach. Rywalem Miedzi w Pucharze Zdobywców Pucharów było AS Monaco, w składzie którego grali tak znani zawodnicy jak Juergen Klinsmann czy Youri Djorkaeff. Właśnie ten drugi zawodnik zapewnił przeciwnikom awans do kolejnej rundy. Gol na wagę zwycięstwa padł już w 2 minucie pierwszego spotkania, rozgrywanego w Lubinie. Miedź uległa w tamtym meczu 0-1 (16 września 1992), by w rewanżu w Monaco zremisować 0-0 (30 września 1992).

W sezonie 1990/1991, Miedź otarła się o grę w pierwszej lidze. W barażach o ekstraklasę Miedzianka jednak przegrała w dwumeczu ze Stalą Mielec (wygrana 3-1 w Legnicy i porażka 0-3 w Mielcu).

Rok 1998 był ostatnim do tej pory, w którym Miedź występowała na zapleczu ekstraklasy. Teraz po ośmiu latach nieobecności na tym szczeblu rozgrywek przyszedł czas awansu, akurat na 35-lecie klubu.